สายลมย่อมพัดผ่าน วันวานย่อมเปลี่ยนผัน แต่ใจฉันจะยังคงเดิม
ในที่สุดก็ก้าวมากันจนถึงบทสุดท้ายแล้วสินะครับ ในที่สุดบลอคนี้ก็ถึงเวลาที่จะได้ล่ำลาผู้ชม
ณ จุดนี้ผมต้องขอแสดงความขอบคุณแก่ทุกท่านที่ได้ผ่านเข้ามายังบลอดของทั้งโดยที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ
ผมต้องขอขอบคุณทุกท่านจริงๆครับ สุดท้ายนี้ก่อนที่จะล่ำลากันไป ผมจะขออัพเดทบลอคเพื่อเป็นการทิ้งท้าย
เอากันให้แปลกใจกันไปข้างนึงขอให้ทุกท่านได้ติดตามการเปลี่ยนแปลงก่อนล่ำลาของบลอคของผมนะครับ
ขอบคุณมากครับ
วันจันทร์ที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
1 ความคิดเห็น:
*** ล่ำลา แต่อย่า ร่ำไร
จะไปก็ไปให้ห่าง
ข้างหน้ายังมีหนทาง
อ้างว้างคงไม่ถึงตาย....
แสดงความคิดเห็น